Ook dit jaar een witte kerst
Het is alweer december en de winter is goed van start gegaan in Zweden. Half oktober begon het te sneeuwen en sindsdien is alles bedekt
Marloes
13 december 2023
11 reacties
We maken weer een nieuw seizoen mee! Weliswaar geen officieel seizoen maar wel eentje die zeker de moeite waard is. Het is namelijk ‘Vårvinter’, in het Nederlands vertaald ‘Lente-winter’. De vårvinter begint in maart en gaat vanzelf over in de echte vår (lente). Deze periode wordt gekenmerkt door heel veel zon en langere dagen. Het is dan ook echt genieten deze maanden, ‘s ochtends om half zes komt de zon op en die gaat pas weer onder om half 8 ‘s avonds. Gedurende de dag schijnt de hele dag de zon die je ook al goed voelt en samen met de kou van de winter is het heerlijk om buiten te zijn. Sinds deze week beginnen de dagtemperaturen ook boven 0 te komen en is de dooi begonnen. Maar de nachten zijn nog koud met gemiddeld –12, dus ‘s ochtends is het glibberen en glijden.
We hebben heel veel sneeuw gehad, inmiddels ligt er nog steeds ruim een meter, meer zelfs dan in het binnenland. Oorzaak hiervan is dat de wind voornamelijk uit het oosten (vanaf Finland) kwam, hierdoor hebben de sneeuwbuien zich kunnen opbouwen boven zee en ontladen ze direct boven land. Wij wonen op loopafstand van de zee dus vandaar de volle laag sneeuw. Andere winters komt de wind blijkbaar uit het westen vanaf Noorwegen en ontladen de sneeuwbuien zich boven de fjällen in het binnenland. Voor ons is dit verschil natuurlijk helemaal niet merkbaar, alle sneeuw die boven de 5 cm uitkomt is meer dan wat we gewend waren. Het heeft ons deze winter in ieder geval de kans gegeven om goed met Snöllie (de snöslunga) om te leren gaan. En dat is ook gelukt, we hebben een goede band op kunnen bouwen en de werkzaamheden van het sneeuwruimen goed kunnen verdelen. Jurgen gaat met Snöllie de berg op en neer en ik ga er met mijn sneeuwschep achteraan om weer een nieuwe hoop te maken. Als we een beetje doorwerken zijn we in een uurtje klaar en hebben we voldoende lichaamsbeweging voor de rest van de dag gehad.
We hebben erg genoten (en genieten nog steeds!) van de winter en we vinden het, ondanks de hoeveelheid sneeuw, minder heftig dan gedacht. De korte donkere dagen zijn er tussen half november en half januari maar na een lange zonnige zomer waar de dagen eindeloos lijken omdat de zon niet ondergaat, verheug je je (althans wij) op de gezellige donkere dagen. En na de jaarwisseling merk je ook al snel dat de dagen langer worden en de zon vaak aanwezig is.
Af en toe hebben we een paar dagen alleen maar sneeuwval gehad maar op de andere dagen was het licht en zonnig. En we hebben al in geen maanden meer regen gehad, dus geen druilerige en sombere winterdagen. We ervaren een dag sneeuwval toch minder somber dan een dag regen. En het ziet er zo mooi uit als er net een nieuwe laag ligt op de bomen…. Ook de sporen van het wild in de verse sneeuw zijn iedere keer weer leuk om te bekijken en te raden van welk dier ze zijn. Er zijn veel reeën, vossen, lynxen, wolven, rendieren, elanden, hazen en eekhoorns rondom ons huis.
We hebben het skiën inmiddels ook ontdekt. Jurgen, Lieke, Mees en Jurre hebben in Nederland veel geschaatst waardoor zij belachelijk gemakkelijk op de ski’s stappen en zo de berg afglijden. Ik heb daar iets meer moeite mee, en dat is zacht uitgedrukt. Afgelopen weekend zijn we samen met Zweedse vrienden wezen skiën en hoewel we hadden gezegd dat we geen ski-ervaring hebben begrijpt een Zweed gewoon niet wat het is om nog nooit op ski’s te hebben gestaan. De piste waar we waren had geen vriendelijk familie-oefenweidje maar alleen maar gelijk het ‘echte werk’. Vanaf beneden gezien leek het nog wel te doen maar eenmaal in de sleeplift (en dat vond ik al een avontuur…) bleek dat de berg nog een stuk hoger was dan vanaf beneden te zien was. En eenmaal boven moet je toch naar beneden…. De afdaling begon direct al steil en mijn ski’s stonden standaard in standje pizza-punt om zoveel mogelijk af te remmen. Er werd nog naar me geroepen dat ik bochten moest maken maar ja hoe doe je dat op die lange latten….. Daar miste ik dus de schaatservaring. Ik heb me maar gewoon vaak laten vallen en ben uiteindelijk lopend naar beneden gegaan om vervolgens de rest van de dag lekker te kijken naar de anderen en te genieten van een heerlijk zonnetje en een blauwe verstuikte hand. Komend paasweekend gaan we weer skiën maar dit keer op een wat minder heftig stuk. Dus nieuwe ronde nieuwe kansen!
Gedurende de maand april zal de sneeuw langzaam wegdooien maar een sneeuwstorm in april is ook niet raar, we zullen dus wel zien hoeveel ski-pogingen we nog kunnen doen.
We zijn druk geweest de afgelopen maanden. Jurgen heeft werk gevonden bij een bedrijf in Robertsfors, hij gaat werken als CNC-operator. Heel ander werk dan hij in Nederland heeft gedaan maar dat was juist ook de bedoeling. Wat Jurgen vooral erg aanspreekt aan het werk is dat hij in 2 diensten gaat werken, de ene week van 6.00 uur tot 15.00 uur en de andere week van 15.00 uur tot 24.00 uur. Tijdens deze laatste dienst is hij ook de vrijdag vrij. Veel vrije tijd dus naast de werktijden en een reistijd van maar 10 minuten. Voordat hij kan starten met werken moeten er nog een aantal formaliteiten geregeld worden, we hopen dat zijn eerste werkdag ergens halverwege april zal zijn.
Ik ben ook druk met het opstarten van mijn eigen bedrijf MaFien. MaFien staat inmiddels ingeschreven bij Verksamt, de Zweedse versie van de KvK en mijn website is live! Nu druk bezig met het uitbreiden van mijn portfolio, zoeken naar opdrachten en klanten, verder ontwikkelen en verdiepen in de Zweedse boekhouding. Gaat veel tijd inzitten maar ik geniet er ook erg van om mijn eigen plan te kunnen trekken en eigen tijd in te delen.
Naast het zoeken naar werk en het regelen van alles wat nodig is om aan het werk te kunnen is Jurgen ook heel druk geweest in huis. Hij is begonnen met het renoveren van de woonkamer, het oude plafond eruit, de bogen die in de muur zaten tussen de woonkamer en eetkamer verwijderen en weer nieuwe muren bouwen zodat er mooie openslaande deuren in kunnen en natuurlijk alle muren voorbereiden voor een nieuw behang.
Het plafond verwijderen was een gokje. Er zat een oud spanplafond in die al op verschillende plekken gescheurd was. Jan, de vorige eigenaar, durfde het spanplafond niet te verwijderen omdat hij niet wist wat hij eronder aan zou treffen en daarom had hij in de jaren 90 lange gele planken aan het plafond bevestigd met in het midden een ornament. Bedoeling was om het op een zon te laten lijken maar wij vonden het vooral erg lelijk en durfden de gok dus wel te nemen. En gelukkig ook maar want er kwam een heel mooi origineel plafond van houten planken tevoorschijn. Het originele plafond van toen het huis is gebouwd ergens rond 1900, met nog vierkante gesmede spijkers voor de afwerking. Dat plafond hebben we mooi opgeschuurd en gelakt en geeft een hele mooie uitstraling.
Bij het slopen van de tussenmuur tussen woonkamer en eetkamer kwamen we heel veel lagen behang tegen, ook hadden we mooi zicht op de balken waarmee het huis is opgebouwd. Blijft een raar idee dat ruim 100 jaar geleden mensen met hun handen en zonder machines hier het huis tegen de berg hebben gebouwd. Bomen genoeg dus aan hout geen gebrek maar wat een inspanning moet dat zijn geweest om al die bomen te verwerken tot een bruikbaar geraamte voor het huis, en om ze dan ook op de goede plek te krijgen 😅, respect!
Een aantal weken geleden zijn we officieel welkom geheten in Sikeå tijdens het jaarlijkse Paltfest. Tijdens deze bijeenkomst in het buurthuis van het dorp worden alle nieuwgeborene en nieuwe inwoners welkom geheten onder het genot van een palt. Hoewel we de palt niet echt een genot konden noemen was het heel gezellig. Palt is verse aardappelmoes gemengd met bloem en vlees erin en wordt vervolgens 45 minuten gekookt in water. De aardappel wordt geserveerd met stukjes roomboter en een schaaltje jam. Het ziet er niet heel erg smakelijk uit en dat is het dan ook niet. Jurgen en ik hadden de pech dat wij ons verplicht voelden om de palt van de jongens op te eten, want zij gruwelden er echt van. Helaas voor hen werd hun lege bord door één van de organisatoren anders geïnterpreteerd, ze kwam namelijk al snel weer met een nieuw bord met een dubbele portie palt aanzetten 😂.
Het viel ons op hoe efficiënt zo’n bijeenkomst verloopt. Het begon om vier uur, wij kwamen één minuut eerder binnen en waren ook de laatsten, iedereen zat al aan één van de lange gedekte eettafels. Om vijf over vier werd de palt rondgedeeld, de boter, jam en sap stonden al klaar op tafel. Om kwart voor 5 werd er gezegd dat de fika (koffie, thee en versgebakken taart) klaarstond in de keuken en begon iedereen aan tafel gezamenlijk de borden op te stapelen om vervolgens naar de keuken te brengen en om te ruilen voor een fika. Om 5 uur zat iedereen weer aan tafel met de fika en kon de voorzitter een presentatie houden en alle nieuwkomers (wij vijven en een baby) vertellen over de bevolkingsopbouw van Sikeå (heel veel oudere mensen) en het verenigingsleven van het dorp. Vervolgens kreeg iedere vereniging de kans om zich te introduceren. Rond kwart over vijf was de introductie klaar en werden de winnende lottonummers bekend gemaakt en de prijzen uitgedeeld. Half zes was dat ook klaar, bracht iedereen de fika-restanten weer terug naar de keuken en ging naar huis. Heel efficiënt die Zweden en vooral lekker duidelijk!
Het was leuk om weer meer mensen uit de kommun te leren kennen, iedereen was ook duidelijk nieuwsgierig naar die lange Nederlanders die in Sikeå zijn komen wonen. Inmiddels hebben we redelijk wat contacten opgedaan, mensen die ons graag willen helpen. Sommigen komen ook regelmatig spontaan de berg op om ons uit te nodigen voor activiteiten of gewoon om een praatje te maken. Het vooroordeel dat Zweden stug zijn, vinden wij zeker niet terecht! Zweden zijn wel redelijk op zichzelf maar willen altijd helpen of een praatje maken. En zeker als je dat in het Zweeds probeert wordt dat zeer gewaardeerd.
Er staat weer een verhuizing op de planning! Dit keer gelukkig niet naar een ander land en ook niet voor ons alle vijf. Maar Lieke heeft een studentenkamer in Umeå en gaat per 1 mei uit huis. Het heeft even geduurd voor ze in aanmerking kwam voor een kamer maar heeft nu dan ook een heel mooi plekje. Het is in Zweden redelijk gebruikelijk om een kamer te hebben waar je ook je eigen douche en toilet op je kamer hebt maar Lieke heeft daarnaast ook nog eens een eigen keuken. Van alle gemakken voorzien dus, ook de prijs valt erg mee en ligt een stuk lager dan de gemiddelde studentenkamer prijs in Nederland. Het op en neer reizen tussen de universiteit en huis was wel goed te doen maar het wonen in Umeå maakt het een stuk makkelijker om spontaner met vrienden wat af te spreken. Het zal voor ons ook wel even wennen zijn om met z’n vieren te zijn maar we zijn vooral supertrots op Lieke hoe ze haar eigen leventje opbouwt in Zweden en zich helemaal thuis voelt in Umeå.
Met Jurre en Mees gaat het ook goed in Zweden. Ze genieten van de sneeuw, zeker nu ze hebben leren skiën en ze hebben vrienden op school. Jurre had het geluk dat hij zich heeft mogen uitleven op de sneeuwscooter van één van zijn vrienden (nou ja van zijn ouders dan). Officieel mogen sneeuwscooters alleen bestuurd worden door volwassenen met een rijbewijs maar op eigen terrein is er natuurlijk meer mogelijk…. Dus ze hadden erg veel lol met afwisselend achter het stuur zitten en op de slee-mat liggen die ze achter de scooter hadden gehangen. Ben blij dat ik het niet heb gezien… 😅
De Zweedse taalontwikkeling gaat ook snel, ze begrijpen al veel, spreken ook veel Zweeds en kunnen bij alle vakken in het Zweeds meedraaien. Zelfs voor de toetsen worden nu voldoendes gehaald. Doordat hun woordenschat weer verder uitgebreid is, lukt het beter om de toetsen voor te bereiden, snappen ze de toets vragen en kunnen ze ook in het Zweeds antwoorden. En dan te bedenken dat ze 7 maanden geleden nog bijna geen woord Zweeds spraken!
Waar Jurre en Mees vooral erg blij mee zijn is de tijd die ze hier in Zweden kwijt zijn aan school. In Nederland zaten ze beide op het VWO en dat betekende iedere week veel huiswerk en veel toetsen. Hier hebben ze eigenlijk geen huiswerk en bijna geen toetsen. Gemiddeld genomen zullen ze 2 toetsen in de maand hebben waarbij de te leren lesstof ook veel minder is dan ze in Nederland gewend waren. Dat betekent dus dat ze na schooltijd en in het weekend veel tijd voor zichzelf hebben en lekker hun eigen ding kunnen doen. En leren voor die paar toetsen vinden ze nu geen probleem meer want ze houden alsnog genoeg tijd over. Dat scheelt een hoop discussies hier in huis!
Ook de gymlessen worden erg gewaardeerd, ze hebben de afgelopen maanden veel buiten les gehad. Langlauftochten vanuit school gemaakt, schuilplaatsen in de sneeuw gegraven, vuur gemaakt in de sneeuw, geschaatst en ijshockey gespeeld. Ook zijn ze met school een dag naar een skipiste in de buurt gegaan en hebben daar de hele dag geskied.
Tijdens excursies wordt het vervoer altijd door school geregeld en betaald en ook de lunch wordt door school meegenomen. Tijdens de skitrip werd er tussen de middag buiten een vuurtje gemaakt zodat iedereen zijn eigen broodje hamburger klaar kon maken. En als je vegetariër bent is er altijd een vegetarische optie. Dat geldt ook voor de dagelijkse lunch op school, iedere dag is er een keuze tussen de gewone maaltijd en de vegetarische optie.
Er is één ding waar ze niet aan kunnen of willen wennen; dat zijn de wekelijkse naailessen op school… Mees is een broek aan het maken en Jurre een tas. Het enthousiasme voor die lessen is ver te zoeken, maar ach je kan niet alles hebben 😉.
Dus het gaat goed hier in het hoge Noorden! We genieten van alle nieuwe indrukken en veranderingen in ons leven. Al die nieuwe indrukken en veranderingen zijn ook vermoeiend, en alles in een nieuwe cultuur en taal leren, uitzoeken en eigen maken kost ook veel tijd en vooral veel energie. De weekenden en avonden worden hier dan ook echt gebruikt om weer op te laden en alles een plekje te geven. En voor ons is daar geen betere plek voor dan hier in ons mooie gele huis op de berg in het bos 😁.
Delen:
We maken weer een nieuw seizoen mee! Weliswaar geen officieel seizoen maar wel eentje die zeker de moeite waard is. Het is namelijk ‘Vårvinter’, in het Nederlands vertaald ‘Lente-winter’. De vårvinter begint in maart en gaat vanzelf over in de echte vår (lente). Deze periode wordt gekenmerkt door heel veel zon en langere dagen. Het is dan ook echt genieten deze maanden, ‘s ochtends om half zes komt de zon op en die gaat pas weer onder om half 8 ‘s avonds. Gedurende de dag schijnt de hele dag de zon die je ook al goed voelt en samen met de kou van de winter is het heerlijk om buiten te zijn. Sinds deze week beginnen de dagtemperaturen ook boven 0 te komen en is de dooi begonnen. Maar de nachten zijn nog koud met gemiddeld –12, dus ‘s ochtends is het glibberen en glijden.
We hebben heel veel sneeuw gehad, inmiddels ligt er nog steeds ruim een meter, meer zelfs dan in het binnenland. Oorzaak hiervan is dat de wind voornamelijk uit het oosten (vanaf Finland) kwam, hierdoor hebben de sneeuwbuien zich kunnen opbouwen boven zee en ontladen ze direct boven land. Wij wonen op loopafstand van de zee dus vandaar de volle laag sneeuw. Andere winters komt de wind blijkbaar uit het westen vanaf Noorwegen en ontladen de sneeuwbuien zich boven de fjällen in het binnenland. Voor ons is dit verschil natuurlijk helemaal niet merkbaar, alle sneeuw die boven de 5 cm uitkomt is meer dan wat we gewend waren. Het heeft ons deze winter in ieder geval de kans gegeven om goed met Snöllie (de snöslunga) om te leren gaan. En dat is ook gelukt, we hebben een goede band op kunnen bouwen en de werkzaamheden van het sneeuwruimen goed kunnen verdelen. Jurgen gaat met Snöllie de berg op en neer en ik ga er met mijn sneeuwschep achteraan om weer een nieuwe hoop te maken. Als we een beetje doorwerken zijn we in een uurtje klaar en hebben we voldoende lichaamsbeweging voor de rest van de dag gehad.
We hebben erg genoten (en genieten nog steeds!) van de winter en we vinden het, ondanks de hoeveelheid sneeuw, minder heftig dan gedacht. De korte donkere dagen zijn er tussen half november en half januari maar na een lange zonnige zomer waar de dagen eindeloos lijken omdat de zon niet ondergaat, verheug je je (althans wij) op de gezellige donkere dagen. En na de jaarwisseling merk je ook al snel dat de dagen langer worden en de zon vaak aanwezig is.
Af en toe hebben we een paar dagen alleen maar sneeuwval gehad maar op de andere dagen was het licht en zonnig. En we hebben al in geen maanden meer regen gehad, dus geen druilerige en sombere winterdagen. We ervaren een dag sneeuwval toch minder somber dan een dag regen. En het ziet er zo mooi uit als er net een nieuwe laag ligt op de bomen…. Ook de sporen van het wild in de verse sneeuw zijn iedere keer weer leuk om te bekijken en te raden van welk dier ze zijn. Er zijn veel reeën, vossen, lynxen, wolven, rendieren, elanden, hazen en eekhoorns rondom ons huis.
We hebben het skiën inmiddels ook ontdekt. Jurgen, Lieke, Mees en Jurre hebben in Nederland veel geschaatst waardoor zij belachelijk gemakkelijk op de ski’s stappen en zo de berg afglijden. Ik heb daar iets meer moeite mee, en dat is zacht uitgedrukt. Afgelopen weekend zijn we samen met Zweedse vrienden wezen skiën en hoewel we hadden gezegd dat we geen ski-ervaring hebben begrijpt een Zweed gewoon niet wat het is om nog nooit op ski’s te hebben gestaan. De piste waar we waren had geen vriendelijk familie-oefenweidje maar alleen maar gelijk het ‘echte werk’. Vanaf beneden gezien leek het nog wel te doen maar eenmaal in de sleeplift (en dat vond ik al een avontuur…) bleek dat de berg nog een stuk hoger was dan vanaf beneden te zien was. En eenmaal boven moet je toch naar beneden…. De afdaling begon direct al steil en mijn ski’s stonden standaard in standje pizza-punt om zoveel mogelijk af te remmen. Er werd nog naar me geroepen dat ik bochten moest maken maar ja hoe doe je dat op die lange latten….. Daar miste ik dus de schaatservaring. Ik heb me maar gewoon vaak laten vallen en ben uiteindelijk lopend naar beneden gegaan om vervolgens de rest van de dag lekker te kijken naar de anderen en te genieten van een heerlijk zonnetje en een blauwe verstuikte hand. Komend paasweekend gaan we weer skiën maar dit keer op een wat minder heftig stuk. Dus nieuwe ronde nieuwe kansen!
Gedurende de maand april zal de sneeuw langzaam wegdooien maar een sneeuwstorm in april is ook niet raar, we zullen dus wel zien hoeveel ski-pogingen we nog kunnen doen.
We zijn druk geweest de afgelopen maanden. Jurgen heeft werk gevonden bij een bedrijf in Robertsfors, hij gaat werken als CNC-operator. Heel ander werk dan hij in Nederland heeft gedaan maar dat was juist ook de bedoeling. Wat Jurgen vooral erg aanspreekt aan het werk is dat hij in 2 diensten gaat werken, de ene week van 6.00 uur tot 15.00 uur en de andere week van 15.00 uur tot 24.00 uur. Tijdens deze laatste dienst is hij ook de vrijdag vrij. Veel vrije tijd dus naast de werktijden en een reistijd van maar 10 minuten. Voordat hij kan starten met werken moeten er nog een aantal formaliteiten geregeld worden, we hopen dat zijn eerste werkdag ergens halverwege april zal zijn.
Ik ben ook druk met het opstarten van mijn eigen bedrijf MaFien. MaFien staat inmiddels ingeschreven bij Verksamt, de Zweedse versie van de KvK en mijn website is live! Nu druk bezig met het uitbreiden van mijn portfolio, zoeken naar opdrachten en klanten, verder ontwikkelen en verdiepen in de Zweedse boekhouding. Gaat veel tijd inzitten maar ik geniet er ook erg van om mijn eigen plan te kunnen trekken en eigen tijd in te delen.
Naast het zoeken naar werk en het regelen van alles wat nodig is om aan het werk te kunnen is Jurgen ook heel druk geweest in huis. Hij is begonnen met het renoveren van de woonkamer, het oude plafond eruit, de bogen die in de muur zaten tussen de woonkamer en eetkamer verwijderen en weer nieuwe muren bouwen zodat er mooie openslaande deuren in kunnen en natuurlijk alle muren voorbereiden voor een nieuw behang.
Het plafond verwijderen was een gokje. Er zat een oud spanplafond in die al op verschillende plekken gescheurd was. Jan, de vorige eigenaar, durfde het spanplafond niet te verwijderen omdat hij niet wist wat hij eronder aan zou treffen en daarom had hij in de jaren 90 lange gele planken aan het plafond bevestigd met in het midden een ornament. Bedoeling was om het op een zon te laten lijken maar wij vonden het vooral erg lelijk en durfden de gok dus wel te nemen. En gelukkig ook maar want er kwam een heel mooi origineel plafond van houten planken tevoorschijn. Het originele plafond van toen het huis is gebouwd ergens rond 1900, met nog vierkante gesmede spijkers voor de afwerking. Dat plafond hebben we mooi opgeschuurd en gelakt en geeft een hele mooie uitstraling.
Bij het slopen van de tussenmuur tussen woonkamer en eetkamer kwamen we heel veel lagen behang tegen, ook hadden we mooi zicht op de balken waarmee het huis is opgebouwd. Blijft een raar idee dat ruim 100 jaar geleden mensen met hun handen en zonder machines hier het huis tegen de berg hebben gebouwd. Bomen genoeg dus aan hout geen gebrek maar wat een inspanning moet dat zijn geweest om al die bomen te verwerken tot een bruikbaar geraamte voor het huis, en om ze dan ook op de goede plek te krijgen 😅, respect!
Een aantal weken geleden zijn we officieel welkom geheten in Sikeå tijdens het jaarlijkse Paltfest. Tijdens deze bijeenkomst in het buurthuis van het dorp worden alle nieuwgeborene en nieuwe inwoners welkom geheten onder het genot van een palt. Hoewel we de palt niet echt een genot konden noemen was het heel gezellig. Palt is verse aardappelmoes gemengd met bloem en vlees erin en wordt vervolgens 45 minuten gekookt in water. De aardappel wordt geserveerd met stukjes roomboter en een schaaltje jam. Het ziet er niet heel erg smakelijk uit en dat is het dan ook niet. Jurgen en ik hadden de pech dat wij ons verplicht voelden om de palt van de jongens op te eten, want zij gruwelden er echt van. Helaas voor hen werd hun lege bord door één van de organisatoren anders geïnterpreteerd, ze kwam namelijk al snel weer met een nieuw bord met een dubbele portie palt aanzetten 😂.
Het viel ons op hoe efficiënt zo’n bijeenkomst verloopt. Het begon om vier uur, wij kwamen één minuut eerder binnen en waren ook de laatsten, iedereen zat al aan één van de lange gedekte eettafels. Om vijf over vier werd de palt rondgedeeld, de boter, jam en sap stonden al klaar op tafel. Om kwart voor 5 werd er gezegd dat de fika (koffie, thee en versgebakken taart) klaarstond in de keuken en begon iedereen aan tafel gezamenlijk de borden op te stapelen om vervolgens naar de keuken te brengen en om te ruilen voor een fika. Om 5 uur zat iedereen weer aan tafel met de fika en kon de voorzitter een presentatie houden en alle nieuwkomers (wij vijven en een baby) vertellen over de bevolkingsopbouw van Sikeå (heel veel oudere mensen) en het verenigingsleven van het dorp. Vervolgens kreeg iedere vereniging de kans om zich te introduceren. Rond kwart over vijf was de introductie klaar en werden de winnende lottonummers bekend gemaakt en de prijzen uitgedeeld. Half zes was dat ook klaar, bracht iedereen de fika-restanten weer terug naar de keuken en ging naar huis. Heel efficiënt die Zweden en vooral lekker duidelijk!
Het was leuk om weer meer mensen uit de kommun te leren kennen, iedereen was ook duidelijk nieuwsgierig naar die lange Nederlanders die in Sikeå zijn komen wonen. Inmiddels hebben we redelijk wat contacten opgedaan, mensen die ons graag willen helpen. Sommigen komen ook regelmatig spontaan de berg op om ons uit te nodigen voor activiteiten of gewoon om een praatje te maken. Het vooroordeel dat Zweden stug zijn, vinden wij zeker niet terecht! Zweden zijn wel redelijk op zichzelf maar willen altijd helpen of een praatje maken. En zeker als je dat in het Zweeds probeert wordt dat zeer gewaardeerd.
Er staat weer een verhuizing op de planning! Dit keer gelukkig niet naar een ander land en ook niet voor ons alle vijf. Maar Lieke heeft een studentenkamer in Umeå en gaat per 1 mei uit huis. Het heeft even geduurd voor ze in aanmerking kwam voor een kamer maar heeft nu dan ook een heel mooi plekje. Het is in Zweden redelijk gebruikelijk om een kamer te hebben waar je ook je eigen douche en toilet op je kamer hebt maar Lieke heeft daarnaast ook nog eens een eigen keuken. Van alle gemakken voorzien dus, ook de prijs valt erg mee en ligt een stuk lager dan de gemiddelde studentenkamer prijs in Nederland. Het op en neer reizen tussen de universiteit en huis was wel goed te doen maar het wonen in Umeå maakt het een stuk makkelijker om spontaner met vrienden wat af te spreken. Het zal voor ons ook wel even wennen zijn om met z’n vieren te zijn maar we zijn vooral supertrots op Lieke hoe ze haar eigen leventje opbouwt in Zweden en zich helemaal thuis voelt in Umeå.
Met Jurre en Mees gaat het ook goed in Zweden. Ze genieten van de sneeuw, zeker nu ze hebben leren skiën en ze hebben vrienden op school. Jurre had het geluk dat hij zich heeft mogen uitleven op de sneeuwscooter van één van zijn vrienden (nou ja van zijn ouders dan). Officieel mogen sneeuwscooters alleen bestuurd worden door volwassenen met een rijbewijs maar op eigen terrein is er natuurlijk meer mogelijk…. Dus ze hadden erg veel lol met afwisselend achter het stuur zitten en op de slee-mat liggen die ze achter de scooter hadden gehangen. Ben blij dat ik het niet heb gezien… 😅
De Zweedse taalontwikkeling gaat ook snel, ze begrijpen al veel, spreken ook veel Zweeds en kunnen bij alle vakken in het Zweeds meedraaien. Zelfs voor de toetsen worden nu voldoendes gehaald. Doordat hun woordenschat weer verder uitgebreid is, lukt het beter om de toetsen voor te bereiden, snappen ze de toets vragen en kunnen ze ook in het Zweeds antwoorden. En dan te bedenken dat ze 7 maanden geleden nog bijna geen woord Zweeds spraken!
Waar Jurre en Mees vooral erg blij mee zijn is de tijd die ze hier in Zweden kwijt zijn aan school. In Nederland zaten ze beide op het VWO en dat betekende iedere week veel huiswerk en veel toetsen. Hier hebben ze eigenlijk geen huiswerk en bijna geen toetsen. Gemiddeld genomen zullen ze 2 toetsen in de maand hebben waarbij de te leren lesstof ook veel minder is dan ze in Nederland gewend waren. Dat betekent dus dat ze na schooltijd en in het weekend veel tijd voor zichzelf hebben en lekker hun eigen ding kunnen doen. En leren voor die paar toetsen vinden ze nu geen probleem meer want ze houden alsnog genoeg tijd over. Dat scheelt een hoop discussies hier in huis!
Ook de gymlessen worden erg gewaardeerd, ze hebben de afgelopen maanden veel buiten les gehad. Langlauftochten vanuit school gemaakt, schuilplaatsen in de sneeuw gegraven, vuur gemaakt in de sneeuw, geschaatst en ijshockey gespeeld. Ook zijn ze met school een dag naar een skipiste in de buurt gegaan en hebben daar de hele dag geskied.
Tijdens excursies wordt het vervoer altijd door school geregeld en betaald en ook de lunch wordt door school meegenomen. Tijdens de skitrip werd er tussen de middag buiten een vuurtje gemaakt zodat iedereen zijn eigen broodje hamburger klaar kon maken. En als je vegetariër bent is er altijd een vegetarische optie. Dat geldt ook voor de dagelijkse lunch op school, iedere dag is er een keuze tussen de gewone maaltijd en de vegetarische optie.
Er is één ding waar ze niet aan kunnen of willen wennen; dat zijn de wekelijkse naailessen op school… Mees is een broek aan het maken en Jurre een tas. Het enthousiasme voor die lessen is ver te zoeken, maar ach je kan niet alles hebben 😉.
Dus het gaat goed hier in het hoge Noorden! We genieten van alle nieuwe indrukken en veranderingen in ons leven. Al die nieuwe indrukken en veranderingen zijn ook vermoeiend, en alles in een nieuwe cultuur en taal leren, uitzoeken en eigen maken kost ook veel tijd en vooral veel energie. De weekenden en avonden worden hier dan ook echt gebruikt om weer op te laden en alles een plekje te geven. En voor ons is daar geen betere plek voor dan hier in ons mooie gele huis op de berg in het bos 😁.
Delen:
Wil je op de hoogte blijven van onze avonturen in Zweden? Schrijf je dan in op onze nieuwsbrief!
Het is alweer december en de winter is goed van start gegaan in Zweden. Half oktober begon het te sneeuwen en sindsdien is alles bedekt
Ja, we leven nog! Veel vragen gehad waar de nieuwe blog bleef, of het wel goed met ons gaat en of we niet veel last
Er is een lange tijd voorbij gegaan sinds de laatste blog, in deze periode is er veel gebeurd en hebben we weer veel meegemaakt.
Eind
Weer een update vanuit het Noorden waar we nog iedere dag genieten van alles om ons heen. Geen moment spijt van de stap die we
Wil je op de hoogte blijven van onze avonturen in Zweden? Schrijf je dan in op onze nieuwsbrief!
Op de hoogte blijven van onze avonturen? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief.
Op de hoogte blijven van onze avonturen? Schrijf je dan in voor onze nieuwsbrief.
12 reacties
Ha Marloes , wat heb je weer een leuk verslag geschreven
Zo leuk om te lezen wat jullie allemaal meemaken . Al die witte dagen zijn toch mooier ( prachtige foto’s) dan die grauwe koude natte dagen hier . En de dorpsgemeenschap waar jullie mee kennis gemaakt hebben , dat is toch ook bijzonder. Vooral die ,,grijze ballen “ (Jürgens gezicht)
Fijn dat Jürgen werk heeft gevonden en t naar zijn zin heeft en jij bent ook lekker bezig met je website .
De kinderen, die t geweldig goed doen op school en er ook van genieten. Je kunt wel zeggen dat jullie enorm goed integreren in Zweden
Houden zo ! Straks uitkijken naar t bezoek in juni .Dat doen ze hier in ieder geval zeker !
Groetjes Carla en Harry
Wat een mooi verslag weer Marloes! Heel boeiend om te lezen hoe jullie leven in t hoge noorden eruitziet. Mooie belevenissen en ervaringen. Het nieuwe leven lijkt heel goed bij jullie gezin te passen.
Bedankt ook voor de prachtige foto’s!
Erg leuk om jullie op deze manier te kunnen volgen.
Lieve groet, Ton&Carol X
Hallo daar in Zweden,
Wat een prachtig verslag over alles wat jullie ervaren/meemaken. Allereerst natuurlijk een felicitatie voor Jurgen met zijn nieuwe baan. Succes gewenst. En Lieke met haar nieuwe woondomein! Helemaal een eigen stekkie, dat is toch super. Heel veel plezier in je nieuwe woning.
Ik heb genoten van de prachtige foto’s. Of het helemaal mijn ding zou zijn…… wel heel veel sneeuw en ook een lang deel van het jaar. Maar ja, ik ben natuurlijk al ietsje ouder en dan is bewegen op de sneeuw wat minder. ;). De website van Marieke leest gemakkelijk, ook hier succes gewenst. Nog twee maanden en dan komen opa Gert Jan en oma Ans. Ben daarna benieuwd naar hun verhalen. Jullie spreken elkaar natuurlijk heel vaak online, maar er gaat niets voor een echte knuffel. Alvast een hele fijne tijd samen gewenst. Leuk om te lezen hoe “nieuwe bewoners” worden ontvangen. Het lijkt erop dat jullie na bijna een jaar steeds meer “echte Zweden” gaan worden. Knap dat het met de taal al zo goed gaat, respect!! Er zullen ongetwijfeld nog vele bijzonderheden op jullie pad komen. Ik kijk weer uit naar een volgend verslag.
Fijne Pasen en lente.
groetjes Hermien
Wat een leuk verslag weer Marloes van jullie in Zweden. We krijgen zo een heel goed beeld hoe het leven daar is.
Helemaal door de schitterende foto’s, tjonge wat is het daar mooi.
Fijn dat jullie zo op jullie plek zijn.
En in juni komen Ans en GertJan zelf kijken , superleuk voor hen en jullie
Ik denk dat er wel een fotoboek van dit bezoek gemaakt gaat worden. Kunnen we meegenieten.
Groet uit Haaksbergen
Weer een heerlijk verhaal, lezen bij de open haard, wijntje bij en ons laten meegenieten;-)) Eigenlijk mag dit wel elke dag! En … als de winter nog ff verder gaat, leer je vanzelf dat afdalen van een berg, uiteraard mét ski’s, wel onder de knie te krijgen.
Ook verrast mij het stukje over de Zweden. In de volksmond wordt er gezegd dat ze afstandelijk zijn en erg gesteld op hun privacy dus fijn om te horen dat dit niet zo is en daar dragen jullie zeker een steentje aan bij.
We wachten met spanning af hoe het verder gaat met jullie avontuur, een lieve groet aan Jurgen, Lieke, Mees, Jurre en Sam&Lina
Oet Hengelo, liefs van ons
Marloes, het blijft een feestje als jou blog weer in de digitale brievenbus valt. Heerlijk te lezen en jullie belevenissen te volgen. Wat valt er dan nog veel te leren in het nieuwe land. Onder het motto s’lands wijs s’lands heet dat geloof ik. Maar o zo belangrijk om er thuis te zijn. Prachtige foto’s ook weet, leuk inkijkje in het prachtige huis. Lieke veel succes nu je op je zelf gaat wonen.
Wat een prachtige foto’s en een super leuk verslag….
Zo blij dat wij in juni bij jullie komen….bij Lieke op de fika….Mees zijn eigen gemaakte broek bewonderen 🤣🤣 en Jurre zijn tas….
Heerlijk om jullie te zien en…. mee te mogen genieten van de omgeving waarin jullie nu leven.
Hoi,hoi !
Is weer een leuk verslag ! Geniet er iedere keer weer van. Soms denk ik alles al te weten door onze Skype-sessies maar dat is lang niet altijd het geval. Ondertussen zijn wij ons aan het “voorbereiden”op de vlucht naar Umea. Wat zal het fijn zijn elkaar weer te zien na een jaar !
Groetjes papa/opa Gertjan.
Wat een super leuk verslag weer van de afgelopen maanden bij jullie in Zweden. Het klinkt zo ontzettend positief!! Het past jullie helemaal dit leventje daar he, zo goed om te lezen! Lekker blijven genieten van elkaar en het mooie Zweden. Wat doen jullie het goed zeg, liefs uit Warnsveld
Wat leuk en fijn om te lezen dat jullie het zo naar jullie zin hebben, de foto,s zijn ook mooi, wat een sneeuw😅
Leuke update weer zus!
Wow wat een avontuur toch nog steeds. Mooi om te lezen. Dat speciale goedje wat jullie moesten eten tijdens het welkom was zeker niet lekker. Dat getuigt het gezicht van Jurgen wel op de foto🤣
Heel veel succes en geluk dat.
O ja het Noorderlicht is wel een spectaculair gezicht
Groetjes Wicher