Ook dit jaar een witte kerst
Het is alweer december en de winter is goed van start gegaan in Zweden. Half oktober begon het te sneeuwen en sindsdien is alles bedekt
Marloes
13 december 2023
11 reacties
De maanden juni en juli zijn voorbijgevlogen! Deze maanden stonden in het teken van het opstarten van ons leven hier, dus veel dingen regelen en de omgeving ontdekken. Zorgen dat de schoolinschrijvingen rond zijn, dat we bekend zijn bij Skatteverket, de Zweedse belastingdienst (ja, helaas dat moet ook…) en natuurlijk op zoek naar een eigen huis. Tijdens deze maanden zijn we ook langzaamaan steeds meer gaan beseffen wat een drukke, hectische periode we achter de rug hebben en ons nog meer bewust geworden van de stap die we gezet hebben. Het voelt goed om de rust te hebben alles hier in de omgeving te ontdekken. Waar ik met vakanties altijd nieuwsgierig was hoe de omgeving en het leven er in de winter uit zou zien word ik nu iedere keer blij als ik besef dat we dat hier gewoon mee gaan maken!
We hebben een aantal huisbezichtigingen gehad waarbij we even moesten wennen aan de makelaar op sokken. Het is in Zweden heel gebruikelijk om bij het binnengaan van een huis je schoenen bij de voordeur uit te trekken en op sokken of sloffen verder te gaan. Scheelt je een hoop schoonmaakwerk in de winter met die natte zolen!
Wanneer je een huis gaat bezichtigen zie je dus ook veel schoenen bij de ingang staan en word je begroet door de makelaar op z’n sokken. Een nieuw spel was ontstaan: “Match de makelaar met zijn schoenen”. Na een blik te hebben geworpen op de andere bezoekers hadden we unaniem besloten dat de nette zakelijke gaatjes schoenen wel van de makelaar moesten zijn.
Maar goed terug naar de bezichtiging zelf, na je vooraf aangemeld te hebben via de site hebben alle geïnteresseerden tegelijkertijd een uur lang de mogelijkheid om het huis te bekijken. Heb je vragen, dan zoek je de makelaar op. Wel een prettige manier van bezichtigen, je kunt gewoon letterlijk op je sokken (😂) rondlopen en deuren en kastjes opentrekken. Zo hebben we een aantal huizen bezichtigd waarbij wij vaak één van de laatsten waren die vertrokken om er vervolgens getuige van te zijn dat de makelaar op zijn hippe sneakers de boel afsloot en de nette gaatjes schoenen blijkbaar van de heer des huizes waren. Best lastig in te schatten dus die Zweden! Gelukkig ook maar.
De bezichtigingen hebben nog niet geleid tot het uitbrengen van een bod op één van de huizen. Maar bij één huis hadden we ons wel aangemeld om mee te doen aan het biedproces. Niet omdat we een bod wilden uitbrengen maar wel omdat we het proces eens rustig wilden volgen. En dat blijkt best een zenuwslopend proces te zijn, zelfs als je er niet actief aan meedoet! Iedereen kan namelijk verschillende keren een bod uitbrengen en het is eerder regel dan uitzondering dat er over de vraagprijs geboden wordt, net als Nederland dus eigenlijk. Het spannende in het Zweedse proces is alleen dat je continu een melding krijgt van een nieuw bod dat door iemand is uitgebracht, zo kan het dus zijn dat waar er in het begin wel 5 of meer bieders zijn er op het laatst nog 2 bieders elkaar continu aan het overbieden zijn. En dan is het maar hopen dat dat geen spookbieder is die de prijs probeert op te drijven. Het is namelijk niet verplicht om het huis te verkopen aan de hoogste bieder, de verkoper mag hier een eigen keuze in maken. Je moet van tevoren dus heel goed je maximale budget voor een huis bepalen en met jezelf de afspraak maken om ook niet daarboven te bieden. Want ik kan me voorstellen dat het heel verleidelijk is om toch nog even een nieuw, net iets hoger bod uit te brengen. Maar goed die stress is ons nu dus nog even bespaard gebleven.
Eind juni werd Jurre 13 en hadden we dus onze eerste Zweedse verjaardag te vieren. Er heerste die week een hittegolf in Zweden en zelfs bij ons was het 30 graden! Jurre koos ervoor om op zijn verjaardag naar het klimpark van Umeå te gaan om verschillende parcoursen af te leggen. Dus we hebben die dag heerlijk door de boomtoppen gezoefd en vooral veel spierpijn opgedaan voor de volgende dag. Vervolgens op de terugweg naar huis een stapel pizza’s bij de pizzeria gehaald en deze meegenomen naar een meer in de buurt om de dag af te sluiten met een verkoelende kvällsdyk (avondduik). Eenmaal weer thuis zat de verjaardagsvisite buiten op de tuintafel met smart op ons te wachten, best handig dat Skypen!
Eind juli hebben we ons eerste bezoek uit Nederland gehad! Benno, Hilda, Twan en Jelmer kwamen een nachtje bij ons logeren tijdens hun reis door Zweden en Noorwegen. Wat was het leuk om onze nieuwe woonomgeving en huis te laten zien aan bekenden. ’s Avonds na het eten nog een wandeling naar de zee gemaakt en weer tijd gehad om met elkaar bij te kletsen. Leuk!
Naast veel regeldingen hebben we de eerste maanden ook gebruikt om de omgeving te ontdekken. Vlakbij huis hebben een mooi naturreservat ontdekt, ‘Klubben’. Met een houten hangbrug steek je de rivier de Ricklean over om vervolgens over een mooi wandelpad bij zee uit te komen waar je weer verder kunt lopen over de rotsen.
Lieke en ik zijn een paar keer naar Umeå gegaan om naast de stad ook het gebied rondom de Universiteit te bekijken, de wijk met de studentenwoningen en verschillende parken in de stad.
Met de mountainbike hebben we de kust bij ons huis afgefietst en verschillende mooie stranden ontdekt. Jurre heeft het gewaagd om begin juni al een duik in de Oostzee te nemen en dat was volgens hem prima te doen maar wij zijn niet zo stoer en wachten liever nog even.
Jurgen, Mees en Jurre hebben het vissen ontdekt en hebben aan zee een prima visplekje ontdekt waar je eigenlijk bijna niet niet een vis kunt vangen, oftewel altijd prijs.
We hebben ook een wandeling gemaakt in het gebied Mårdselsforsen Naturreservat, dat was erg indrukwekkend! In dit naturreservat loop je over tientallen (hang)bruggen en enorme uitgesleten rotspartijen langs de wild stromende rivier de Mårdselforsen. Iedere brug geeft weer een ander uitzicht, erg indrukwekkend! Onderweg even een vuurtje maken bij één van de picknickplekken en onze tosti’s opwarmen, heerlijk!
Wil je meer foto’s zien van de mooie natuur in de provincie Västerbotten, kijk dan ook eens hier.
Tijdens verschillende autoritten en wandelingen hebben we ook al rendieren, elanden, slangen en reeën gezien. Hebben zelfs gehoord dat op ongeveer 50 km afstand er beren zijn gespot. Voor de gemiddelde Zweed is dit allemaal heel normaal maar ik kan me niet voorstellen dat het zien van deze beesten gaat wennen en dat we ons er zelfs aan gaan irriteren als de rendieren in de winter de E4 weer eens laten vastlopen.
De zomervakantie begint in Zweden halverwege juni en duurt 10 weken, aangezien wij begin juni aankwamen had het voor Jurre en Mees geen zin meer om nog naar school te gaan. We hebben in juni wel een kennismakingsgesprek gehad met ‘de nieuwe leerlingen coördinatrice’ Åsa. Tijdens dit gesprek heeft Åsa het Zweedse schoolsysteem toegelicht, aangegeven welke vakken er worden gegeven, verteld hoe zij omgaan met nieuwe kinderen die nog niet Zweeds spreken en een rondleiding gegeven door (een verlaten) school. Het was een prettig gesprek in het Engels waar wij en de jongens een goed gevoel aan hebben overgehouden en met vertrouwen uitkijken naar de start van het schooljaar.
Hoewel Jurre en Mees in Nederland in klas 1 en 3 van het voortgezet onderwijs zaten, gaan ze in Zweden weer terug naar de basisschool (grundskolan). Hier loopt de grundskolan namelijk van klas 1 tot en met klas 9 en in het jaar dat je 16 wordt sluit je de grundskolan af en ga je naar het gymnasiet (voortgezet onderwijs) waar je verschillende niveaus kan volgen. Of je gaat een gerichte vakopleiding volgen of je krijgt voorbereidend onderwijs voor HBO en Universiteit waarbij je kunt kiezen uit verschillende richtingen. De basisschool loopt in Zweden dus een aantal jaar langer door en biedt daarbij ook meer verschillende vakken aan.
Zo zullen Jurre en Mees kookles krijgen en huishoudelijke taken leren zoals wassen, strijken en kleding naaien. Helemaal niks mis mee, hoop dat we snel de effecten thuis zullen merken! Naast deze vakken hebben ze ook 2x in de week gymles waarbij standaard 1x in de week buiten, zomers en winters. Dus dat varieert van zwemmen en mountainbiken in de zomer tot skiën/snowboarden, sleeën en schaatsen in de winter. Daarnaast krijgen ze ook een soort oriëntatie-lessen waarbij ze leren met het kompas de natuur in te gaan, te navigeren en ‘te overleven’.
Een aantal dagen na onze aankomst in Zweden hebben we ons direct gemeld bij Skatteverket (Zweedse belastingdienst) om ons in te schrijven in Zweden en vervolgens ons personsnummer aan te vragen. Dat is belangrijk want om dingen te kunnen regelen in Zweden en om überhaupt te bestaan voor de Zweedse instanties heb je een personsnummer nodig. Je kunt dit vergelijken met het Nederlandse BSN maar dan keer factor 10. Zo heb je in Zweden al je personsnummer nodig om een klantenkaart van de ICA, COOP of Willy’s (Zweedse supermarkten) te regelen, te vergelijken met een bonuskaart van de AH. Dus willen we hier ons bestaan opbouwen en zaken kunnen regelen dan heb je dus echt een personsnummer nodig. We hadden de aanvraagformulieren van tevoren volledig ingevuld en alle noodzakelijke bijlagen erbij gezocht en om aan te tonen dat onze kinderen toch echt onze kinderen zijn moesten ook zij bij het aanvragen aanwezig zijn. Dat werd dus een gezellig familie-uitje.
Eenmaal bij Skatteverket aangekomen bleek het erg druk te zijn, wij hadden nummer 84 terwijl nummer 18 pas aan de beurt was! Dat werd dus een lange zit. Na ruim anderhalf uur wachten en inmiddels bij nummer 35 te zijn begon de honger toe te slaan. Aangezien een hongerige Marloes niet leuk is en ik deze fijne eigenschap ook aan minimaal 1 van mijn kinderen heb doorgegeven werd het dus tijd voor lunch. We wilden immers een goede eerste indruk achterlaten bij Skatteverket. Dat werd dus een korte wandeling naar de Max (Zweedse McDonalds) en maar hopen dat ondertussen niet alsnog ons nummertje aan de beurt was. Gelukkig waren we op tijd terug en konden we alsnog onze aanvraag doen. Met de weinig hoopgevende woorden van de medewerker die ons hielp dat het wel 1, 2, 3 maar waarschijnlijk 4 maanden kon duren voordat we ons nummer zouden ontvangen zijn we vervolgens weer huiswaarts gekeerd.
Hoe groot was dan ook de verrassing toen 3 weken later de personsnummers van Jurgen, Mees en Jurre al in de postbus zaten! Lieke en ik moeten nog even wachten maar we kunnen in ieder geval weer meer dingen gaan regelen. Veel verder dan de klantenkaart voor de Willy’s kwamen we helaas niet want na een bezoekje aan de bank blijkt dat je geen bankrekening kunt openen zonder ook een Zweedse ID kaart te hebben. En zonder Zweedse bankrekening met een BankID kom je ook niet echt ver. Dus maar direct opnieuw een afspraak ingepland bij Skatteverket om een Zweedse ID kaart aan te vragen, eerstvolgende mogelijkheid is 4 weken later dus voorlopig doen we het maar even met een half bestaan in Zweden.
De eerste zomermaanden in Zweden zijn ons dus goed bevallen! De vakantieverveling is nog niet toegeslagen, we hebben veel regeldingen kunnen opstarten en zullen de komende periode nog druk zijn met het verder regelen. Het weer was heerlijk, een enkele regendag maar de rest van de dagen, met uitzondering van de tropische week eind juni, temperaturen tussen de 20 en 25 graden. Wij kunnen hier wel aan wennen! 😊
Delen:
De maanden juni en juli zijn voorbijgevlogen! Deze maanden stonden in het teken van het opstarten van ons leven hier, dus veel dingen regelen en de omgeving ontdekken. Zorgen dat de schoolinschrijvingen rond zijn, dat we bekend zijn bij Skatteverket, de Zweedse belastingdienst (ja, helaas dat moet ook…) en natuurlijk op zoek naar een eigen huis. Tijdens deze maanden zijn we ook langzaamaan steeds meer gaan beseffen wat een drukke, hectische periode we achter de rug hebben en ons nog meer bewust geworden van de stap die we gezet hebben. Het voelt goed om de rust te hebben alles hier in de omgeving te ontdekken. Waar ik met vakanties altijd nieuwsgierig was hoe de omgeving en het leven er in de winter uit zou zien word ik nu iedere keer blij als ik besef dat we dat hier gewoon mee gaan maken!
We hebben een aantal huisbezichtigingen gehad waarbij we even moesten wennen aan de makelaar op sokken. Het is in Zweden heel gebruikelijk om bij het binnengaan van een huis je schoenen bij de voordeur uit te trekken en op sokken of sloffen verder te gaan. Scheelt je een hoop schoonmaakwerk in de winter met die natte zolen!
Wanneer je een huis gaat bezichtigen zie je dus ook veel schoenen bij de ingang staan en word je begroet door de makelaar op z’n sokken. Een nieuw spel was ontstaan: “Match de makelaar met zijn schoenen”. Na een blik te hebben geworpen op de andere bezoekers hadden we unaniem besloten dat de nette zakelijke gaatjes schoenen wel van de makelaar moesten zijn.
Maar goed terug naar de bezichtiging zelf, na je vooraf aangemeld te hebben via de site hebben alle geïnteresseerden tegelijkertijd een uur lang de mogelijkheid om het huis te bekijken. Heb je vragen, dan zoek je de makelaar op. Wel een prettige manier van bezichtigen, je kunt gewoon letterlijk op je sokken (😂) rondlopen en deuren en kastjes opentrekken. Zo hebben we een aantal huizen bezichtigd waarbij wij vaak één van de laatsten waren die vertrokken om er vervolgens getuige van te zijn dat de makelaar op zijn hippe sneakers de boel afsloot en de nette gaatjes schoenen blijkbaar van de heer des huizes waren. Best lastig in te schatten dus die Zweden! Gelukkig ook maar.
De bezichtigingen hebben nog niet geleid tot het uitbrengen van een bod op één van de huizen. Maar bij één huis hadden we ons wel aangemeld om mee te doen aan het biedproces. Niet omdat we een bod wilden uitbrengen maar wel omdat we het proces eens rustig wilden volgen. En dat blijkt best een zenuwslopend proces te zijn, zelfs als je er niet actief aan meedoet! Iedereen kan namelijk verschillende keren een bod uitbrengen en het is eerder regel dan uitzondering dat er over de vraagprijs geboden wordt, net als Nederland dus eigenlijk. Het spannende in het Zweedse proces is alleen dat je continu een melding krijgt van een nieuw bod dat door iemand is uitgebracht, zo kan het dus zijn dat waar er in het begin wel 5 of meer bieders zijn er op het laatst nog 2 bieders elkaar continu aan het overbieden zijn. En dan is het maar hopen dat dat geen spookbieder is die de prijs probeert op te drijven. Het is namelijk niet verplicht om het huis te verkopen aan de hoogste bieder, de verkoper mag hier een eigen keuze in maken. Je moet van tevoren dus heel goed je maximale budget voor een huis bepalen en met jezelf de afspraak maken om ook niet daarboven te bieden. Want ik kan me voorstellen dat het heel verleidelijk is om toch nog even een nieuw, net iets hoger bod uit te brengen. Maar goed die stress is ons nu dus nog even bespaard gebleven.
Eind juni werd Jurre 13 en hadden we dus onze eerste Zweedse verjaardag te vieren. Er heerste die week een hittegolf in Zweden en zelfs bij ons was het 30 graden! Jurre koos ervoor om op zijn verjaardag naar het klimpark van Umeå te gaan om verschillende parcoursen af te leggen. Dus we hebben die dag heerlijk door de boomtoppen gezoefd en vooral veel spierpijn opgedaan voor de volgende dag. Vervolgens op de terugweg naar huis een stapel pizza’s bij de pizzeria gehaald en deze meegenomen naar een meer in de buurt om de dag af te sluiten met een verkoelende kvällsdyk (avondduik). Eenmaal weer thuis zat de verjaardagsvisite buiten op de tuintafel met smart op ons te wachten, best handig dat Skypen!
Eind juli hebben we ons eerste bezoek uit Nederland gehad! Benno, Hilda, Twan en Jelmer kwamen een nachtje bij ons logeren tijdens hun reis door Zweden en Noorwegen. Wat was het leuk om onze nieuwe woonomgeving en huis te laten zien aan bekenden. ’s Avonds na het eten nog een wandeling naar de zee gemaakt en weer tijd gehad om met elkaar bij te kletsen. Leuk!
Naast veel regeldingen hebben we de eerste maanden ook gebruikt om de omgeving te ontdekken. Vlakbij huis hebben een mooi naturreservat ontdekt, ‘Klubben’. Met een houten hangbrug steek je de rivier de Ricklean over om vervolgens over een mooi wandelpad bij zee uit te komen waar je weer verder kunt lopen over de rotsen.
Lieke en ik zijn een paar keer naar Umeå gegaan om naast de stad ook het gebied rondom de Universiteit te bekijken, de wijk met de studentenwoningen en verschillende parken in de stad.
Met de mountainbike hebben we de kust bij ons huis afgefietst en verschillende mooie stranden ontdekt. Jurre heeft het gewaagd om begin juni al een duik in de Oostzee te nemen en dat was volgens hem prima te doen maar wij zijn niet zo stoer en wachten liever nog even.
Jurgen, Mees en Jurre hebben het vissen ontdekt en hebben aan zee een prima visplekje ontdekt waar je eigenlijk bijna niet niet een vis kunt vangen, oftewel altijd prijs.
We hebben ook een wandeling gemaakt in het gebied Mårdselsforsen Naturreservat, dat was erg indrukwekkend! In dit naturreservat loop je over tientallen (hang)bruggen en enorme uitgesleten rotspartijen langs de wild stromende rivier de Mårdselforsen. Iedere brug geeft weer een ander uitzicht, erg indrukwekkend! Onderweg even een vuurtje maken bij één van de picknickplekken en onze tosti’s opwarmen, heerlijk!
Wil je meer foto’s zien van de mooie natuur in de provincie Västerbotten, kijk dan ook eens hier.
Tijdens verschillende autoritten en wandelingen hebben we ook al rendieren, elanden, slangen en reeën gezien. Hebben zelfs gehoord dat op ongeveer 50 km afstand er beren zijn gespot. Voor de gemiddelde Zweed is dit allemaal heel normaal maar ik kan me niet voorstellen dat het zien van deze beesten gaat wennen en dat we ons er zelfs aan gaan irriteren als de rendieren in de winter de E4 weer eens laten vastlopen.
De zomervakantie begint in Zweden halverwege juni en duurt 10 weken, aangezien wij begin juni aankwamen had het voor Jurre en Mees geen zin meer om nog naar school te gaan. We hebben in juni wel een kennismakingsgesprek gehad met ‘de nieuwe leerlingen coördinatrice’ Åsa. Tijdens dit gesprek heeft Åsa het Zweedse schoolsysteem toegelicht, aangegeven welke vakken er worden gegeven, verteld hoe zij omgaan met nieuwe kinderen die nog niet Zweeds spreken en een rondleiding gegeven door (een verlaten) school. Het was een prettig gesprek in het Engels waar wij en de jongens een goed gevoel aan hebben overgehouden en met vertrouwen uitkijken naar de start van het schooljaar.
Hoewel Jurre en Mees in Nederland in klas 1 en 3 van het voortgezet onderwijs zaten, gaan ze in Zweden weer terug naar de basisschool (grundskolan). Hier loopt de grundskolan namelijk van klas 1 tot en met klas 9 en in het jaar dat je 16 wordt sluit je de grundskolan af en ga je naar het gymnasiet (voortgezet onderwijs) waar je verschillende niveaus kan volgen. Of je gaat een gerichte vakopleiding volgen of je krijgt voorbereidend onderwijs voor HBO en Universiteit waarbij je kunt kiezen uit verschillende richtingen. De basisschool loopt in Zweden dus een aantal jaar langer door en biedt daarbij ook meer verschillende vakken aan.
Zo zullen Jurre en Mees kookles krijgen en huishoudelijke taken leren zoals wassen, strijken en kleding naaien. Helemaal niks mis mee, hoop dat we snel de effecten thuis zullen merken! Naast deze vakken hebben ze ook 2x in de week gymles waarbij standaard 1x in de week buiten, zomers en winters. Dus dat varieert van zwemmen en mountainbiken in de zomer tot skiën/snowboarden, sleeën en schaatsen in de winter. Daarnaast krijgen ze ook een soort oriëntatie-lessen waarbij ze leren met het kompas de natuur in te gaan, te navigeren en ‘te overleven’.
Een aantal dagen na onze aankomst in Zweden hebben we ons direct gemeld bij Skatteverket (Zweedse belastingdienst) om ons in te schrijven in Zweden en vervolgens ons personsnummer aan te vragen. Dat is belangrijk want om dingen te kunnen regelen in Zweden en om überhaupt te bestaan voor de Zweedse instanties heb je een personsnummer nodig. Je kunt dit vergelijken met het Nederlandse BSN maar dan keer factor 10. Zo heb je in Zweden al je personsnummer nodig om een klantenkaart van de ICA, COOP of Willy’s (Zweedse supermarkten) te regelen, te vergelijken met een bonuskaart van de AH. Dus willen we hier ons bestaan opbouwen en zaken kunnen regelen dan heb je dus echt een personsnummer nodig. We hadden de aanvraagformulieren van tevoren volledig ingevuld en alle noodzakelijke bijlagen erbij gezocht en om aan te tonen dat onze kinderen toch echt onze kinderen zijn moesten ook zij bij het aanvragen aanwezig zijn. Dat werd dus een gezellig familie-uitje.
Eenmaal bij Skatteverket aangekomen bleek het erg druk te zijn, wij hadden nummer 84 terwijl nummer 18 pas aan de beurt was! Dat werd dus een lange zit. Na ruim anderhalf uur wachten en inmiddels bij nummer 35 te zijn begon de honger toe te slaan. Aangezien een hongerige Marloes niet leuk is en ik deze fijne eigenschap ook aan minimaal 1 van mijn kinderen heb doorgegeven werd het dus tijd voor lunch. We wilden immers een goede eerste indruk achterlaten bij Skatteverket. Dat werd dus een korte wandeling naar de Max (Zweedse McDonalds) en maar hopen dat ondertussen niet alsnog ons nummertje aan de beurt was. Gelukkig waren we op tijd terug en konden we alsnog onze aanvraag doen. Met de weinig hoopgevende woorden van de medewerker die ons hielp dat het wel 1, 2, 3 maar waarschijnlijk 4 maanden kon duren voordat we ons nummer zouden ontvangen zijn we vervolgens weer huiswaarts gekeerd.
Hoe groot was dan ook de verrassing toen 3 weken later de personsnummers van Jurgen, Mees en Jurre al in de postbus zaten! Lieke en ik moeten nog even wachten maar we kunnen in ieder geval weer meer dingen gaan regelen. Veel verder dan de klantenkaart voor de Willy’s kwamen we helaas niet want na een bezoekje aan de bank blijkt dat je geen bankrekening kunt openen zonder ook een Zweedse ID kaart te hebben. En zonder Zweedse bankrekening met een BankID kom je ook niet echt ver. Dus maar direct opnieuw een afspraak ingepland bij Skatteverket om een Zweedse ID kaart aan te vragen, eerstvolgende mogelijkheid is 4 weken later dus voorlopig doen we het maar even met een half bestaan in Zweden.
De eerste zomermaanden in Zweden zijn ons dus goed bevallen! De vakantieverveling is nog niet toegeslagen, we hebben veel regeldingen kunnen opstarten en zullen de komende periode nog druk zijn met het verder regelen. Het weer was heerlijk, een enkele regendag maar de rest van de dagen, met uitzondering van de tropische week eind juni, temperaturen tussen de 20 en 25 graden. Wij kunnen hier wel aan wennen! 😊
Delen:
Wil je op de hoogte blijven van onze avonturen in Zweden? Schrijf je dan in op onze nieuwsbrief!
Het is alweer december en de winter is goed van start gegaan in Zweden. Half oktober begon het te sneeuwen en sindsdien is alles bedekt
Ja, we leven nog! Veel vragen gehad waar de nieuwe blog bleef, of het wel goed met ons gaat en of we niet veel last
We maken weer een nieuw seizoen mee! Weliswaar geen officieel seizoen maar wel eentje die zeker de moeite waard is. Het is namelijk ‘Vårvinter’, in
Er is een lange tijd voorbij gegaan sinds de laatste blog, in deze periode is er veel gebeurd en hebben we weer veel meegemaakt.
Eind
Wil je op de hoogte blijven van onze avonturen in Zweden? Schrijf je dan in op onze nieuwsbrief!
4 reacties
Hi Marloes,
Wat een leuk verslag weer! Heb het met veel plezier gelezen.
Je schrijft met veel humor over jullie ervaringen.
Volg dat graag en kijk uit naar je volgende blog.
Groetjes
Marjan
Weer een super en informatief nieuw verhaal met prachtige fotoos. En oooh wat fijn dat jullie zo heerlijk bezig zijn, lijkt wel een beetje op je oude omgeving (maar niet heus;-)
Geniet ze, Lieke, Mees en Jurre veel plezier en succes op de universiteit cq school
De (oude) buufjes
Erg leuk om te lezen.
En wat een prachtige omgeving. Heel wat te ontdekken voor jullie.
Zo te lezen…..hebben jullie geen tijd om je te vervelen….
Lieve groetjes, Ton&Carol.
We komen graag op bezoek bij jullie…al is het op de buitentafel….de keukentafel bevalt ons ook goed 😍😍🤣🤣🤣👍Gezellig bijkletsen 😍